Регионот одбележува три години од смртта на „Панонскиот морнар“

Целиот регион и секако родниот Нови Сад пред три години се простија од легендарниот музичар Ѓорѓе Балашевиќ.

Панонскиот морнар, како што многумина сакаа да го нарекуваат, ненадејно, на 68-годишна возраст, почина од пневмонија.

Во зимата 2021 година, кантавторот се разболе од пневмонија. Прво бил лекуван дома, а потоа бил хоспитализиран на белградската инфективна клиника. Тој починал по само неколку дена, а ги остави зад себе долгогодишната сопруга Оливера, ќерките Јелена и Јована и синот Алекса, како и безброј стихови, песни и спомени.

Љубовта на Ѓорѓе и Оливера остана една од оние љубовни приказни што се паметат и раскажуваат, а тој ја опеваше во неколку наврати. Својата неверојатна дарба за раскажување приказна преку музика ја покажа во првата песна што и ја посвети на својата Оливера, „Провинцијална девојка“, во која ја опиша нивната прва средба.

– Ми рекоа дека дошла од провинцијата. Полни соништа и амбиции во куфер – ѝ напиша тогаш на Оливера Савиќ, која како студентка и надежна гимнастичарка пристигнала во Нови Сад од Зрењанин. Таа беше член на југословенската гимнастичка репрезентација и требаше да оди на Олимписките игри во Москва во 1980 година, но остана бремена. Случајно ја запознала Ѓоле, а тоа било љубов на прв поглед. Едно време и самата Оливера рече дека „Провинцијалка“ одлично ја опишува нивната прва средба.

– Бев на масата и читав белешки од предавањата, се подготвував за испитот и често гледав низ прозорецот чекајќи да се појави. Тогаш немаше мобилни телефони, па Ѓоле свиркаше под прозорецот. Кога ќе го слушнав неговиот свиреж, со брзина на светлина трчав низ ходникот за да го видам – откри таа.

Од почетокот биле неразделни, а кога отишол на одмор во Умаг, сфатил дека му недостига, ѝ се јавил од рецепцијата на хотелот и ја прашал дали ќе се омажи за него. Таа немала време ниту да одговори, а тој се качил во голфот и се упатил кон Зрењанин. Во 1981 година се венчале, но не направиле голема свадба бидејќи мајката на пејачката починала една година порано.

– Сакав да се венчам на 15 август, кога е најтопло, па да носам маица. Сепак, се договоривме тоа да биде на 7 мај, бидејќи ситуацијата околу моето доаѓање од војска беше прилично неизвесна. Како хранител на семејството, формално не бев таков. Документот беше многу важен. Но, ние не сакавме никаква церемонија и помпа. Избравме четврток. Не сакавме да биде ни сабота, ни недела, затоа што тогаш се венчаа некои мои пријатели и не сакав да се запознаеме и да правам гужва, да врескам нешто, да скокам… Ништо не кажавме, се собравме на брзина, дури и малку задоцнивме… – рече еднаш Ѓоле.

Веројатно најпознатата песна што ѝ ја посвети е „Оливера“, со која беше испратен во последното почивалиште.

– Таа е мојот мал, верен Санчо Панса. Мојот љубовник, другар и најдобар пријател – изјави еднаш пејачот.

Кога Ѓорѓе заврши во болница со билатерална пневмонија, беше време на корона, па никој, па ни Оливер, не можеше да го посети. Таа сепак најде начин тие да се видат.

– Шетајќи низ зградата наидов на една познаничка и прашав дали отприлика знае каде е неговата соба и каде му е прозорецот. Таа ми рече дека е на приземје и ме однесе зад зградата. И секако се видовме. Само подаде рака и ме поздрави на ист начин, како да нема ништо фатално во тоа. Дека нема разделба – се присети Оливера на нивната последна средба.

По смртта на панонскиот морнар, семејството Балашевиќ, меѓу кои и Оливера, се почесто се мета на критики од разочараните фанови. Тие сметаат дека начинот на кој располагаат со наследството на нивниот татко не е соодветен. Имено, тие ги „осудија“ трибјут бендовите кои ги изведуваат песните на Балашевиќ, а неговата ќерка Јелена рече дека тоа е затоа што тоа не му се допаѓало на нејзиниот татко.

– Го нарече спомен караоке. Тоа беше неговиот израз и рече: Не можам да го поднесам ова! Тој беше преплашен од тоа и ја кажа следнава реченица: „Само никогаш не дозволувај го ова“ – рекла таа еднаш, пренесе 24 сата.

Извор: Канал5ТВ